Terapia SI
Witam serdecznie i w tych trudnych dniach chciałam zaproponować kilka ciekawych ćwiczeń z Integracji Sensorycznej dla dzieci i rodziców, które można wykorzystać we wspólnej zabawie.
Wykorzystujemy to co mamy w domu a stopień trudności rodzic musi dostosować do możliwości swojego dziecka.
Witam wszystkich serdecznie i zapraszam do wspólnej zabawy.
1. Spacerek – Puszczamy maluchom muzykę i mówimy im różne polecenia, np. „Zbieramy grzyby!”, a wtedy dzieci udają, że podnoszą coś z podłogi. „Gonimy motyle!” – dzieciaki podbiegają i łapią niewidoczne motylki. „Zrywamy szyszki!”, a dzieci muszą podskakiwać, symulować obrywanie z gałęzi szyszek itd. Będzie dużo śmiechu i rozgardiaszu.
2. Skoki przez linę – to ćwiczenie bardzo pomaga w ćwiczeniu równowagi. Do tej zabawy potrzebna nam będzie linka, którą musimy zamocować na odpowiednią wysokość dostosowaną do możliwości dziecka, np. pomiędzy stołem i krzesłem. Linę przywiązujemy do nóg stołu i krzesła.
3. Celowanie – ustawiamy na środku pokoju dużą piłkę (najlepiej do koszykówki). Metr od niej wyznaczamy linię, na której stają rzucające dzieci. Każde dziecko otrzymuje małą piłkę, którą stara się trafić w dużą. Po dwóch kolejkach staramy się zwiększyć odległość.
4. Gumoludki i roboty-potrzebna nam będzie płyta z muzyką (wg upodobań) uczestnicy zabawy poruszają się swobodnie po pomieszczeniu i reagują na muzykę wykonując określone ruchy, przypominające sposób poruszania się człowieka z gumy (swobodny, sprężysty) albo robota (sztywny i urywany). Polecenia wydaje prowadzący.
5.Śmieszna wędrówka- dzieci ustawiają się w szeregu. Na samym początku staje prowadzący. Wyjaśnia dzieciom, że wszyscy razem odbędą śmieszną wędrówkę i, że powinny jak to możliwe dokładnie naśladować jego ruchy. Razem wyruszają i idą po ostrych kamieniach, miękkim mchu, wodzie, piasku, lepkim podłożu. Wraz z grupą można tworzyć różne inne warianty zabawy.
6.Zabawa pantomimiczna- dzieci wypowiadają się na temat ulubionych zabawek, opisują je, a następnie gestem przedstawia wybraną przez siebie zabawkę, a pozostali odgadują jaka to zabawka.
Życzę miłej zabawy i pozdrawiam serdecznie.
Witam serdecznie i zapraszam do zabawy wielkanocnej.
Czas spędzony z rodzicami i rodzeństwem może być przyjemny i wesoły,
zwłaszcza w tak radosnym okresie.
SPADAJĄCE JAJKO
Do zorganizowania tej zabawy potrzebna nam będzie chusta i jajko na wodę lub sztuczne- plastikowe. Zadaniem dziecka będzie tak manipulować chustą, żeby jajko z niej nie spadło. Jeśli nie macie Państwo do dyspozycji plastikowych jajek, to można użyć małej piłki. Do zabawy można dołączyć muzykę.
JAJECZNY WYŚCIG
Najoczywistsza aktywność wielkanocna jaka mi się
nasuwa, to bieg z jajkiem. Potrzebna nam będzie łyżka – drewniana lub zwykła, i
jajko. Uwaga: żeby zminimalizować straty w jajkach, polecam sztuczne! Musimy
wyznaczyć START i METĘ, wyznaczamy trasę i ustalamy
z dzieckiem zasady gry. Proponujemy
konkretny sposób poruszania się, np. tyłem, bokiem, stopa za stopą, na
kolanach, wielkimi krokami, na palcach, na piętach, na bokach stóp, dołożyć
przeszkody na które nie wolno nadepnąć, zawiązać oczy, z jajkiem między
kolanami itd. Dziecko powinno starać się przez całą trasę trzymać wyprostowaną
rękę, w której trzyma łyżkę z jajkiem.
KOLOROWE ZAJĄCZKI
Potrzebne nam będą kolorowe kartki, które za pomocą
taśmy przyklejamy do podłogi. Kolejność jest dowolna- mówimy kolor, a dziecko
ma na niego skoczyć (dla utrudnienia możemy ustalić czy skok ma być na jednej
nodze, czy obunóż) Starszym dzieciom, mówimy by skoczyły na kolor, który
zaczyna się na określoną głoskę. Dla bystrych dzieci mówimy
w jednym ciągu kolory kart po których ma skakać, np.
zielony, czerwony, żółty, niebieski. Dobre ćwiczenie na wzmocnienie pamięci.
TURLAJĄCE SIĘ JAJKO
Potrzebne nam będą plastikowe kubeczki lub kręgle oraz plastikowe jajko. Wyznaczamy miejsce z którego będziemy rzucać, a po przeciwnej stronie ustawiamy kubki lub kręgle. Dziecko rzuca tak długo, aż wszystkie kubeczki/kręgle się przewrócą.
Życzę miłej zabawy oraz
Spokojnych i Radosnych Świąt Wielkanocnych.
Do zobaczenia.
ZABAWY WSPIERAJĄCE UKŁAD DOTYKOWY
Do plastikowego pojemnika wsypujemy- fasole lub ryż, ukrywamy kilka elementów puzzli lub kilka klocków. Zadaniem dziecka będzie wyszukanie wszystkich elementów, przeliczyć je, określić kolor (dotyczy klocków)
Ze starszakami można pobawić się w archeologów- tak samo do pojemnika wsypujemy kaszę mannę lub piasek (zasypujemy figurki dinozaurów) zadaniem dziecka będzie wydobycie wszystkich ukrytych figurek.
Wspólne gotowanie to najlepsza zabawa, dziecko ćwiczy dłonie i paluszki poprzez ugniatanie (np. ciasta) mieszanie, przesiewanie. Dodatkowo wspólne przygotowywanie posiłków u maluszków pobudza wyobraźnię i chęć kosztowania nowych produktów, można w ten sposób zachęcać dziecko by kosztowało nowe nieznane mu smaki.
ZABAWY WSPIERAJĄCE RÓWNOWAGĘ
Stanie na jednej nodze kto dłużej (można zrobić zawody) Naśladowanie zwierząt np. chodzimy jak niedźwiedzie (ciężko, powoli) teraz jesteśmy liskiem (dziecko czworakuje szybko w różne strony).
Ze starszymi dziećmi możemy zrobić tor przeszkód wykorzystując to co mamy pod ręką- poduszki, pudełka, krzesło itd. Tor wymyślamy tak by dziecko przeskakiwało, pełzało, szło noga za nogą, podnosiło, przenosiło, pchało.
UKŁAD PROPRIOCEPTYWNY- CZUCIE GŁĘBOKIE
Wszystkie ćwiczenia możemy zrobić bawiąc się przed snem w łóżku. Turlanie się w jedną i w drugą stronę, zawijanie dziecka w kołdrę, kołysanie, walka na poduszki.
Każda zabawa ruchowa wspiera rozwój dziecka i jest wspaniałym czasem na poznanie mocnych stron dziecka jego kreatywności i pomysłowości.
Ćwiczenia dla dzieci z Terapii Ręki, które umilą czas spędzony w domu, jednocześnie pomogą rodzicom zorganizować ciekawe zajęcia posługując się tym co mają w domu.
Do dużej miski wsypujemy to co mamy np. kaszę, ryż, drobny makaron- mieszamy z np. guzikami lub fasolą. Zadaniem dziecka będzie wyciągnięcie guzików bądź fasoli za pomocą tylko dwóch palców tej samej ręki. Bardzo dobre ćwiczenie chwytu pęsetkowego.
Z kolorowego papieru lub zwykłej gazety dziecko wydziera paski im węższe tym lepiej z których później możemy zrobić małe kulki, mając taki materiał mogą powstać prawdziwe cuda np. kartka świąteczna dla mamy, babci lub cioci.
Jeśli macie Państwo w domu pęsetkę to można ją wykorzystać do super ćwiczenia doskonalącego koordynację wzrokowo- ruchową. Zadaniem dziecka będzie złapanie np. fasoli lub makaronu (rurka) z tacki i wrzucenie do słoika lub wazonu, tak by dziecko musiało podnieść rączkę do góry jednocześnie trzymając fasolkę lub makaron pęsetką i wrzucić do pojemnika.
Zabawy z plasteliną, modeliną lub ciastoliną. Wałkowanie, toczenie, robienie kulek małych i dużych, łączenie ich ze sobą. Dziecko może robić postacie np. bajkowe. Są to ćwiczenia usprawniające małą motorykę.
Dla odważnych rodziców polecam malowanie palcami i całą dłonią. Zdaje sobie sprawę, że twórczość dziecka może być katastrofalna dla mebli ale….jest to nie tylko malowanie, ale również doskonalenie czucia głębokiego. Malując wraz z dzieckiem możemy zadawać pytania, jaka jest farba? (np. gęsta, zimna, mokra) Co malujemy? Jaki jest kolor? Możemy mieszać kolory tworząc nowe.
Proponowane
ćwiczenia i zadania nie tylko uatrakcyjnią Państwu czas spędzany
w domu z dzieckiem, ale pomogą przygotować przedszkolaka do prawidłowego
trzymania narzędzia pisarskiego.
Terapia psychologiczna
Pamięć – ćwiczenia
Każdy z nas rodzi się z pamięcią mimowolną, to znaczy, że dziecko nie wybiera tego, co zapamięta. Pamięć dziecka rozwija się bardzo dynamicznie i dąży do osiągnięcia stanu pamięci dowolnej, czyli zapamiętywania tych materiałów, zdarzeń faktów, które dziecko chce, potrzebuje. Pamięć dziecka w okresie przedszkolnym określana jest – wiekiem pamięci. Kryje się za tym to, że dzieci w tym przedziale wiekowym z dużą łatwością zapamiętują nowe informacje. Zapamiętywane są nie tylko fakty, ale też nowe słownictwo, sekwencje zdarzeń. Jest to tak zwana pamięć mechaniczna, która polega na reprodukcji materiału. W wieku przedszkolnym nadal przeważa pamięć mimowolna. Umiejętność selekcjonowania informacji i świadomego uczenia się, czyli pamięć dowolna, pojawia się powoli w okresie szkolny. Ważne jest, aby wspierać rozwój pamięci naszych dzieci.
Oto kilka ćwiczeń, które możemy wykorzystać.
- Zapamiętywanie sekwencji ułożenia np. zabawek, przedmiotów. Powinniśmy przygotować dwa takie same zestawy rzeczy i ułożyć z nich pewien ciąg. Zadaniem dziecka jest zapamiętanie tego ciągu i z pamięci odtworzenie takiego samego ułożenia.
- Zapamiętywanie i nawlekanie koralików na sznurówkę.
- Uczenie się krótkich wierszyków na pamięć.
- Uczenie się dni tygodnia, pór roku, miesięcy.
- Gra memo.
- Zabawa w detektywa. Polega na tym, że układamy przed dzieckiem ciąg zabawek, rzeczy itp. Dziecko zapamiętuje, odwraca się do nas tyłem, my zabieramy jedną rzecz lub zmieniamy ułożenie. Zadaniem dziecka jest odgadnięcie co się zmieniło.
- Czytanie bajek i zadawanie do nich pytań.
- Ułożenie przed dzieckiem np. 5 obrazków (mogą to być twarze z emocjami, obrazki zabawek, twarze domowników itp.) i zakrycie ich kartką. Ze swojego identycznego zbioru obrazków wskazujemy dziecku jeden, który będzie miał zapamiętać, gdy zapamięta odwracamy obrazek i odsłaniamy te 5 zasłoniętych. Zadaniem dziecka jest ułożyć lub pokazać taki sam obrazek. Stopień trudności dostosujemy do możliwości swojego dziecka. Stopniowo powiększamy zbiór z 5 na 10, 15 itd. oraz ilość zapamiętywanych obrazków.
- Rozmowy na temat tego co robiliście wczoraj.
Bibliografia:
Cieszyńska J., Konredo M., Wczesna interwencja terapeutyczna. Stymulacja rozwoju dziecka od noworodka do 6 roku życia, Wyd. Edukacyjne, Kraków 2015.
dziecisawazne.pl
Opracowała:
Jaracz Elżbieta – psycholog
Koncentracja uwagi -ćwiczenia
Źródło: puchatek.pl
Koncentracją uwagi nazywamy umiejętność skupienia na tym co wykonujemy w danej chwili, na przykład pisanie, prowadzenie samochodu, przygotowywanie posiłku, czytanie itd. Skupienie uwagi jest nam potrzebne w każdej czynności, którą wykonujemy w życiu. U każdego z nas koncentracja rozwija się powoli. Jako małe dzieci posiadaliśmy koncentrację mimowolną. Jest to umiejętność skupienia się na tym, co nas przyciąga jak dźwięk, przedmiot. Od około 3 roku życia zaczyna kształtować się uwaga dowolna, która polega na tym, że to my określamy i wybieramy na czym skupimy się w danym momencie. Uwaga jest takim mechanizmem, który należy ćwiczyć. Dlatego też poniżej kilka ćwiczeń wydłużających zdolność koncentracji uwagi.
- Wykonaj zadanie W tą zabawę można zaangażować wszystkich domowników. Potrzebne będą kartki z poleceniami zadań, np. zrób dwa przysiady, usiądź na krześle itp. Uczestnicy zabawy po kolei losują kartoniki, zapamiętują polecenie, odkładają kartonik i wykonują polecenie. Wszyscy obserwują wykonywaną czynność, a po jej zakończeniu odgadują, jakie było polecenie.
- Wędrujący
dzwonek. Potrzebna nam będzie dzwonek, grzechotka lub inny podobny przedmiot
wydający dźwięki. Uczestnicy zabawy siedzą w kręgu. Przedstawiamy przedmiot
i tłumaczymy, że będzie wędrował do każdego z uczestników zabawy. Będziemy go przekazywać sobie po kolei, tak żeby ten przedmiot nikomu nie zadzwonił. Jeśli usłyszymy jego dźwięk, przedmiot wraca do tej osoby, której zadzwonił. - Tu zaszła zmiana – układy. Potrzebne tutaj będą przedmioty, np. 4 kubki, 2 pluszaki itp. Najlepiej, aby podłoże było jednobarwne. Jeden uczestnik zabawy układa pewien układ z tych przedmiotów, a zadaniem dziecka jest zapamiętanie układu przedmiotów. Gdy dziecko zapamiętało, odwraca się plecami, a osoba układająca ciąg zmienia coś w ułożeniu. Następnie dziecko odwraca się i mówi jakie zaszły zmiany.
- Wyprawa po zakupy – w dwóch oddalonych kątach pokoju, na jednolitym tle układamy identyczne zestawy przedmiotów. Mogą to być zabawki, przedmioty codziennego użytku). Liczbę przedmiotów dostosowujemy do możliwości dziecka od 3 do 8. Wskazujemy dziecku jeden przedmiot i prosimy, aby przyniosło z taki sam, jak ten. Zabawa może polegać na przemienności ról.
- Fabryka dźwięków – przygotowujemy kartkę papieru (do darcia lub mięcia), folię (do szeleszczenia), pęk kluczy (do dzwonienia), butelkę z wodą (do przelewania) itp. Przygotowujemy je tak, żeby dziecko ich nie widziało. Dziecko odwraca się plecami. Zaczynami produkować dźwięki np. trzy następujące po sobie w krótkich odstępach czasu. Zadaniem dziecka jest zapamiętać co to za dźwięk.
- Słuchanie
ciszy – ustawmy stoper na 1 – 2 minuty. Zadaniem dziecka jest siedzieć
w absolutnej ciszy (może zamknąć oczy) i wyłapać jak najwięcej dźwięków, które słyszy. Gdy stoper da znać, że czas się skończył, dziecko otwiera oczy i opowiada co słyszało. - Detektyw – przygotowujemy kilka ciekawych przedmiotów, ale tak żeby dziecko ich nie widziało. Dziecko z zawiązanymi oczami wyciąga przed siebie dłonie, na które dostaje jeden przedmiot. Jego zadaniem jest odgadnąć co to za przedmiot. Możemy zadać pytania: do czego ten przedmiot jest podobny, z jakiego materiału jest zrobione, czy jest twarde, czy jest przyjemne w dotyku itd. Na koniec dziecko zdejmuje opaskę z oczu i ogląda przedmiot.
- Pociąg – siadamy za dzieckiem i rysujemy mu na plecach np. litery, cyfry, kształty. Później można się z dzieckiem zamienić.
Bibliografia:
- Sikorska I., Trening koncentracji uwagi, Wydawnictwo Edukacyjne Kraków, Kraków 2010.
Opracowała:
Elżbieta Jaracz – psycholog
Lęk u dzieci
Lęk towarzyszy każdemu z nas. My jako osoby dorosłe wypracowaliśmy w lepszym lub gorszym stopniu mechanizmy, które pomagają nam w sposób akceptowalny społecznie radzić sobie z tą emocją. A co z lękiem u naszych dzieci? Zanim do tego przejdziemy przypomnijmy sobie, czym ten lęk w ogóle jest.
Lęk w życiu każdego człowieka pełni funkcję adaptacyjną. Oznacza to, że ostrzega człowieka przed niebezpieczeństwem. Co więcej, przygotowuje go do tego, aby sobie z tym niebezpieczeństwem poradzić. Dzięki tej emocji nasz organizm nasz organizm dostrzega zagrożenie oraz uruchamia odpowiednie mechanizmy, które mówią nam, czy mamy przyjąć postawę ucieczki, czy walki.
Rozróżniamy lęk, który jest przewidywaniem przyszłego, ale nierealnego w danym momencie zagrożenia, strach, który z kolei określa kiedy występuje realne zagrożenie oraz fobie, która definiowana jest jako powracający, nadmierny lub nieracjonalny lęk przed określonym przedmiotem, czynnością lub sytuacją.
Lęk u dzieci może przybierać
różne formy. Wszystkie dzieci doświadczają fobii, strachów, lęków na każdym
etapie dorastania. Są to lęki rozwojowe i są zupełnie normalne. Pierwszym z
lęków, z którym spotyka się dziecko jest lęk separacyjny. Pojawia się on już na
wczesnym etapie niemowlęctwa.
A dotyczy on rozłączenia z matką i obawy przed osobami
obcymi. Gdy dziecko trochę podrośnie pojawia się lęk przed ciemnością,
potworami pod łóżkiem. W okresie adolescencji pojawia się nieśmiałość, która
też ma podłoże lękowe. Niektóre z lęków naszych dzieci mogą wydawać się nam
zupełnie nie zrozumiałe, ponieważ nie wynikają z oczywistych przyczyn.
Zaburzenia lękowe są najczęstszym zgłaszanym problemem przez dzieci w każdym wieku. Dlatego rodzice powinni być bardzo czujni i nie bagatelizować sygnałów. Oczywiście wszystko powinno odbywać się w miarę zdrowego rozsądku, pamiętając o lękach rozwojowych, tych normalnych.
Ważnym elementem jest wspieranie
dziecka przez rodziców w odczuwaniu niepokojów różnorakich. Głównym celem
takiego wspierania jest pokazanie dziecku, że to właśnie ono ma kontrolę nad
tym czego się boi i jaka będzie jego reakcja na daną sytuację. Bardzo ważne
jest tłumaczenie dziecku, że lęk jest emocją taką, jak każda inna emocja, którą
odczuwamy. Dzięki niej możemy ocenić niebezpieczeństwo sytuacji, w której się
znaleźliśmy i zastosować odpowiednią strategię, dzięki której poradzimy sobie z
zagrożeniem. Fajnym pomysłem jest, aby podczas rozmowy z dzieckiem podawać
przykłady z własnego życia. Czego my się boimy, jak my sobie z tym radzimy. To
pozwoli dziecku na zobrazowanie, że nic złego się nie dzieje. Zadaniem rodzica
jest też modelowanie zachowania,
a w tym przypadku radzenia sobie z lękiem. Ważne, aby rodzic pokazał dziecku
jak można ocenić sytuacje niebezpieczeństwa na podstawie realnych wskazówek.
Dzieci czerpią wiedzę o zachowaniu obserwując zachowanie dorosłych i
przekładając je potem na własne.
Zaproponuję teraz Państwu kilka ćwiczeń do wykonania z dzieckiem, aby obniżyć poziom lęku:
- Poszukaj w Internecie muzyki relaksacyjnej. Usiądź z dzieckiem na podłodze i po kolei tańczcie w rytm muzyki lewą nogą, prawą nogą, głową, lewą ręką, prawą ręką, itd.
- Stwórzcie pudełko rzeczy. W jednym pudełku, zgromadźcie rzeczy, które uspokajają, relaksują i dają bezpieczeństwo Twojemu dziecku. Niech to pudełko będzie w dostępnym dla dziecka miejscu, aby w razie potrzeby mógł po nie sięgnąć.
- Puszczanie baniek mydlanych jest fajnym pomysłem na zabawę, która pomoże dziecku regulować swój oddech, jakże niezbędny podczas sytuacji trudnych. Niech oddech będzie długi i spokojny, a bańki duże.
- Zabawa polega na tym, że na jednej stronie kartki dziecko zapisuje swój lęk, a na drugiej sposób w jaki może sobie z nim poradzić.
- Poszukajcie w czasopismach osób odczuwających strach. Następnie opowiedzieć co widzą, jak osoby układają swoją mimikę w grymasie tej emocji i zastanowić się dlaczego dana osoba odczuwa lęk.
- Zorganizuj bezpieczną przestrzeń, wyjmij farby, papier i maluj z dzieckiem bez użycia pędzli. Malujcie rękoma, stopami.
- Uspokajająca butelka. Zabawa polega na tym, że do nie za dużej przezroczystej butelki wlewamy ciecz, może być to barwiona woda. Woda powinna być gęstsza, żeby przedmioty, które w niej umieścimy powili się przelewały. Możemy wrzucić do środka brokat, cekiny, malutkie pompony itp.
- Czytanie bajek terapeutycznych o tematyce lęku i radzenia sobie z nim.
Bifliografia:
1. Rapee, M.R., Wingall A., Spence H.S., Cobhan V., Lyneham H. (2017) Lęk u dzieci. Poradnik
z ćwiczeniami.
Kraków. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
2. Butcher N.J., Hodey M.J., Mineka S., (2017) Psychologia zaburzeń DMS 5. Łódź. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
3. Tagliferro K. (2016) Zaburzenia lękowe, w Jerzak M. (red.), Zaburzenia psychiczne
i rozwojowe u dzieci a szkolna rzeczywistość. Warszawa. Wydawnictwo Naukowe PWN.
4. babyboom.pl
Opracowała:
Elżbieta Jaracz – psycholog
Emocje – ćwiczenia
Emocje towarzyszą każdemu z nas w każdej chwili naszego życia. Nie ma złych ani dobrych emocji, ponieważ wszystkie są nam potrzebne. Na nas rodzicach, terapeutach, opiekunach spoczywa obowiązek, aby przekazywać wiedzę dotyczącą emocji dzieciom oraz aby uczyć ich adekwatnego wyrażania emocji, kontroli i panowania nad nimi, ale też rozpoznawania emocji własnych jak tez innych.
Chciałabym Państwu zaproponować kilka ćwiczeń, które pozwolą w domowym zaciszu rozwijać te kompetencje. Ćwiczenia te mają formę zabawy, pogłębiania relacji oraz spędzania czasu wspólnie. Nie musicie wykonywać codziennie wszystkich ćwiczeń. Możecie je sobie rozłożyć na dni, czyli codziennie wykonujecie jedno ćwiczenie z listy.
A oto ćwiczenia:
- Poszukaj
w czasopismach, książkach lub ściągnij i wydrukuj z Internetu twarze osób,
dzieci wyrażające cztery podstawowe stany emocjonalne. Odwróć karty tak, aby
strona docelowa
z emocją leżała na stole, czy podłodze. Wyznaczcie sobie kto po kolei będzie losował jedną kartę, pokazywał ją wszystkim i próbował odgadnąć kto jest na karcie, jak wygląda, co robi
i jaką emocję czuje. Gdy odpowiecie na te pytania, zastanówcie się dlaczego ta osoba czuję tą emocję. Po zakończonej opowieści każdy uczestnik zabawy pokazuje omówioną przed chwilą emocję. - Usiądź z dzieckiem przed lustrem. Pokazujcie po kolei poszczególne emocje. Na początku najlepiej te podstawowe, jak radość, złość, strach, smutek. Opiszcie co to za emocja, jak wygląda nasza twarzy, jak ustawiają się brwi, usta. Zastanówcie się, kiedy przeżywamy taką emocję.
- Pozbierajcie
wszystkie karty, które posłużyły Wam do poprzedniego ćwiczenia. Teraz na
czystej kartce papieru narysujcie wspólnie emocje, również te cztery
podstawowe. Ułóżcie je obok siebie.
Każdą z kart wykorzystanych wcześniej dopasujcie do siebie, czyli radość do
radość, smutek do smutku, złość do złości, strach do strachu. Po zakończeniu
kategoryzacji
w ramach sprzątania i przypomnienia poproś dziecko, żeby dało Ci wszystkie karty na których jest radość itd. - Stwórzcie
portrety emocji, które możecie przykleić na patyczkach. Zadawaj dziecku pytania
z życia codziennego, np. co czujesz, gdy koleżanka da ci cukierka, co czujesz, gdy kolega wyleje na ciebie sok itd. Zadaniem dziecka jest odpowiedzenie na pytanie i pokazanie właściwego portretu z emocją. - Zastanówcie się co czuje nasze ciało podczas przeżywania poszczególnych emocji. Można narysować na kartce osoby wyrażające emocje ,a obok nich zapisać pomysły. Na przykład: nasze usta wykrzywiają się w podkowę, serce szybciej bije, dłonie robią się wilgotne, chce mi się tańczyć i śpiewać, moje nogi mają ochotę kopać i tupać itp.
- Jeśli masz w domu bajkę dotyczącą emocji, to jest to świetny czas, aby ją wykorzystać. Jeśli nie spisz na kartce codzienne wydarzenia, sytuacje, w których może brać udział Twoje dziecko, np. Twój kolega poczęstował Cię cukierkiem, co czujesz?, itp. Zadaniem dziecka jest podniesienie w górę lub pokazanie Ci co wtedy czuje. Możesz mu również dać karteczkę, aby dziecko położyło ją na odpowiednią emocję.
- Usiądź z dzieckiem i objaśnij mu zasady zabawa. A zabawa polega na dokończeniu zdań przez dzieci. Zadajesz dziecku pytanie:
Jestem wesoły/a, gdy………….(odpowiedź dziecka),
Jestem smutny/a, gdy………….,
Boję się…………………………,
Jestem zdziwiony, kiedy……….,
Jestem dobry w…………………,
Lubię kiedy……………………..,
Nie lubię, gdy………………….,
Można tutaj uruchomić własna wyobraźnię i dołożyć kolejne zdania.
Udanej zabawy J
Opracowała: Elżbieta Jaracz – psycholog
Terapia tyflopedagogiczna
MASAŻ SENSORYCZNY
- Głaskanie ręki od palców do łokcia i z powrotem, części górnej i dolnej.
- Głaskanie części grzbietowej i dłoniowej:
- Pojedynczo każdy palec (używam dwóch palców wskazującego i kciuka- palec wskazujący masuje od góry), zaczynając od kciuka (od opuszka do nasady palca)
- Następnie analogicznie powierzchnia boczna palca
- Rozcieranie:
- Palcem wskazującym i kciukiem rozcieranie począwszy od kciuka dziecka, przez wszystkie palce (rozpoczynamy od opuszka danego palca i kończymy na nadgarstku)
- Rozcieranie swoją nasadą ręki, zewnętrzną i wewnętrzną część dłoni dziecka aż do łokcia
- Rozcieranie kciukami, ruchami kolistymi kości nadgarstka w kierunku na zewnątrz
- 4. Ugniatanie wewnętrzne strony dłoni ruchami kolistymi rozpoczynając od kłębu palca piątego do kciuka a następnie od kciuka do kłębu palca piątego przez poszczególne palce.
- Masaż poszczególnych boków palców od nasady do opuszka rozpoczynając od kciuka.
- Zakończenie masażu: głaskanie podłużne.
Masaż zaczerpnięty z materiałów szkoleniowych z zakresu terapii ręki, opracowanych przez J. Małek, W. Wrzesińską, Centrum Szkoleniowo- Terapeutyczne SENS
Kolejną propozycją aktywności jest wykonanie kreatywnej piłeczki:
Potrzebne materiały:
– balony
– wypełnienie – mąka, ryż, kasza itp.
– flamaster
– lejek
– włóczka
Sposób przygotowania:
1. Balon włóż do lejka lub naciągnij na szklankę
2.Wsyp do środka balonu mąkę, ryż lub kasze
3. Zawiąż balon
4. Flamastrem narysuj oczy i buzię
5.W miejscu wiązania balonu możesz przyczepić
włóczkę, która będzie czupryną gniotka
Zajęcia muzyczne, odsyłam do strony:
Propozycje aktywności rozwijających dotyk:
– „masaż” w postaci głaskania, ugniatania, ucisków, wibracji, rozluźniania, opukiwania dłoni, przedramion;
– zwijanie w koc (robienie naleśnika);
– poszukiwanie przedmiotów w różnych materiałach sypkich;
– malowanie dłońmi;
– zabawy z ciasto liną i innymi masami;
– odgadywanie nazw przedmiotów schowanych w worku.
Przepisy na wykonanie mas:
Ciecz nienewtonowska:
przygotuj:
– miskę, mąkę ziemniaczaną, wodę, barwnik spożywczy (opcjonalnie)
Do miski nalej wodę. Ilość wody dostosuj do tego , jak dużo potrzebujesz cieczy. Następnie dosypuj do wody mąkę ziemniaczaną i mieszaj składniki rękami. Ilość mąki ziemniaczanej dostosuj do tego, jaką chcesz uzyskać konsystencję. Dodanie mąki pszennej i odrobiny oleju umożliwia formowanie babek i innych kształtów.
Domowa ciastolina
przygotuj:
-garnek, 2 szklanki mąki pszennej, 2 szklanki wody, 1 szklankę soli, 2 łyżki oleju, 1 łyżkę proszku do pieczenia, barwniki spożywcze.
Wymieszaj składniki w garnku. Podgrzewaj masę na małym ogniu, cały czas mieszając, aby się nie przypaliła. Masa jest gotowa, gdy zacznie odchodzić od ścian garnka i tworzyć zbitą kulę. Po ostudzeniu podziel na części, dodaj barwniki i wyrabiaj tak długo, Az uzyskasz odpowiedni kolor ciastoliny.
Piankolina
przygotuj:
– miskę, piankę do golenia, barwnik spożywczy, mąkę ziemniaczaną.
Do miski daj piankę, dodaj barwnik i tyle mąki, aby udało się ulepić ciasto. Z masy można układać różne kształty, cyfry, figury. Świetnie imituje śnieg.
źródło: Klaudia Piotrowska- Madej, Agnieszka Żychowicz, Smart Hand Model – Diagnoza i terapia ręki
Ćwiczenia rozwijające percepcję wzrokową i koordynację wzrokowo – ruchową
– wskazywanie i rozróżnianie osób z najbliższego otoczenia;
– wskazywanie przedmiotów z otoczenia, łączenie ich ze słyszaną nazwą;
– wyciąganie i chwytanie wskazanego przedmiotu;
– zabieranie i odkładanie konkretnych przedmiotów w konkretne miejsce;
– wskazywanie przedmiotów na obrazkach;
– wkładanie klocków do pudełka;
– nawlekanie koralików i guzków na sznurek – najpierw dużych potem coraz mniejszych;
– układanie klocków w jednej linii;
– segregowanie i piętrzenie klocków;
– dobieranie przedmiotów w pary lub wg kolorów, np dwie lalki, dwa misie;
– porównywanie dwóch przedmiotów – czym się różnią? np.: kolorem, ubraniem, wielkością;
– wkładanie klocków do pudełka wg kształtów lub innych małych przedmiotów do pojemnika z małym otworem;
– dopasowanie przedmiotów do obrazków;
– oglądanie obrazków i opowiadanie co na nich jest, co się dzieje…;
– zgadywanie czego brakuje – z 3-4 zabawek chowamy jedną, dziecko musi nazwać tą schowaną;
– rozkładanie i składanie zabawek konstrukcyjnych;
– łączenie kropek linią;
– rysowanie na dużej powierzchni (np. koła, linie);
– zabawy masami plastycznymi;
– zabawy z piłką: turlanie, toczenie, rzucanie.
źródło : https://barbarapakula.pl/percepcja-wzrokowa-cwiczenia/
Propozycje aktywności rozwijających dotyk:
– „masaż” w postaci głaskania, ugniatania, ucisków, wibracji, rozluźniania, opukiwania dłoni, przedramion;
– zwijanie w koc (robienie naleśnika);
– poszukiwanie przedmiotów w różnych materiałach sypkich;
– malowanie dłońmi;
– zabawy z ciasto liną i innymi masami;
– odgadywanie nazw przedmiotów schowanych w worku.
Przepisy na wykonanie mas:
Ciecz nienewtonowska:
przygotuj:
– miskę, mąkę ziemniaczaną, wodę, barwnik spożywczy (opcjonalnie)
Do miski nalej wodę. Ilość wody dostosuj do tego , jak dużo potrzebujesz cieczy. Następnie dosypuj do wody mąkę ziemniaczaną i mieszaj składniki rękami. Ilość mąki ziemniaczanej dostosuj do tego, jaką chcesz uzyskać konsystencję. Dodanie mąki pszennej i odrobiny oleju umożliwia formowanie babek i innych kształtów.
Domowa ciastolina
przygotuj:
-garnek, 2 szklanki mąki pszennej, 2 szklanki wody, 1 szklankę soli, 2 łyżki oleju, 1 łyżkę proszku do pieczenia, barwniki spożywcze.
Wymieszaj składniki w garnku. Podgrzewaj masę na małym ogniu, cały czas mieszając, aby się nie przypaliła. Masa jest gotowa, gdy zacznie odchodzić od ścian garnka i tworzyć zbitą kulę. Po ostudzeniu podziel na części, dodaj barwniki i wyrabiaj tak długo, Az uzyskasz odpowiedni kolor ciastoliny.
Piankolina
przygotuj:
– miskę, piankę do golenia, barwnik spożywczy, mąkę ziemniaczaną.
Do miski daj piankę, dodaj barwnik i tyle mąki, aby udało się ulepić ciasto. Z masy można układać różne kształty, cyfry, figury. Świetnie imituje śnieg.
źródło: Klaudia Piotrowska- Madej, Agnieszka Żychowicz, Smart Hand Model – Diagnoza i terapia ręki
Ćwiczenia rozwijające percepcję wzrokową i koordynację wzrokowo – ruchową
– wskazywanie i rozróżnianie osób z najbliższego otoczenia;
– wskazywanie przedmiotów z otoczenia, łączenie ich ze słyszaną nazwą;
– wyciąganie i chwytanie wskazanego przedmiotu;
– zabieranie i odkładanie konkretnych przedmiotów w konkretne miejsce;
– wskazywanie przedmiotów na obrazkach;
– wkładanie klocków do pudełka;
– nawlekanie koralików i guzków na sznurek – najpierw dużych potem coraz mniejszych;
– układanie klocków w jednej linii;
– segregowanie i piętrzenie klocków;
– dobieranie przedmiotów w pary lub wg kolorów, np dwie lalki, dwa misie;
– porównywanie dwóch przedmiotów – czym się różnią? np.: kolorem, ubraniem, wielkością;
– wkładanie klocków do pudełka wg kształtów lub innych małych przedmiotów do pojemnika z małym otworem;
– dopasowanie przedmiotów do obrazków;
– oglądanie obrazków i opowiadanie co na nich jest, co się dzieje…;
– zgadywanie czego brakuje – z 3-4 zabawek chowamy jedną, dziecko musi nazwać tą schowaną;
– rozkładanie i składanie zabawek konstrukcyjnych;
– łączenie kropek linią;
– rysowanie na dużej powierzchni (np. koła, linie);
– zabawy masami plastycznymi;
– zabawy z piłką: turlanie, toczenie, rzucanie.
źródło : https://barbarapakula.pl/percepcja-wzrokowa-cwiczenia/
Terapia logopedyczna
ARTYKUŁY DLA RODZICÓW
file:///Users/ewamichalek/Downloads/teoria%20(1).pdf
file:///Users/ewamichalek/Downloads/teoria%20(2).pdf
file:///Users/ewamichalek/Downloads/teoria%20(3).pdf
AUTYZM – TERAPIA
ALFABET
ĆWICZENIA USPRAWNIAJĄCE NARZĄD MOWY
ĆWICZENIA ARTYKULACYJNE
WARGI:
· zakładanie wargi górnej na dolną i na odwrót,
· zęby górne zaciśnięte na dolnej wardze – wypychanie powietrza (to samo
odwrotnie);
· ruch okrężny warg;
· przy zwartych szczękach i wargach odciąganie na przemian kącików ust na boki;
· wargi zasłaniają zęby – szerokie otwieranie ust;
· parskanie;
· cmokanie przy zwartych szczękach;
· rybka (karpik);
· gwizdanie;
· zwieranie i rozwieranie warg przy zaciśniętych zębach;
· wymawianie samogłosek ustnych z przesadną artykulacją warg w kolejności:
a-i-o-e-u-y; w następnej fazie ćwiczenia samogłoski łączy się w pary i każdą z par kilkakrotnie powtarza
– a-i-a-i,
– a-u-a-u,
– u-i-u-i,
– i-a-i-a,
– i-u-i-u,
– u-a-u-a;
· wypowiadanie samogłosek ustnych przy zwartych szczękach, kolejność
samogłosek dowolna;
· przy zamkniętych szczękach i wargach unoszenie naprzemiennie wargi górnej
i dolnej;
· wciąganie policzków do wewnątrz – zasysanie, policzki przylegają do łuków
zębowych, wargi tworzą zajęczy pyszczek;
· nadymanie policzków i powolne wypuszczanie powietrza;
· nadymanie policzków i zatrzymanie powietrza w jamie ustnej przez ok. 5
sekund, następnie oddychanie przez nos bez zmiany połoŜenia warg i
policzków;
· przerzucanie powietrza z jednego policzka do drugiego;
· dmuchanie balona;
· przesuwanie drewnianego patyczka przy pomocy warg i języka;
ĆWICZENIA ARTYKULACYJNE – JĘZYK
(PRZY MAKSYMALNIE SZEROKO OTWARTYCH USTACH!)
· otwieranie ust, wysuwanie języka jak najdalej w linii prostej wraz z cofnięciem
bez dotykania warg
· język, raz szeroki (na rozszerzenie masy języka wpływa uśmiech i spłaszczenie
warg) – łopata, raz wąski i wydłużony – w kształcie grotu, zostaje lekko lub
całkowicie wysunięty, opierając się jedynie na dolnej wardze;
· masaŜ języka zębami – przeciskanie szerokiego, spłaszczonego języka między
zbliżonymi do siebie siekaczami;
· szeroki język dotyka górnych zębów – łódeczka i dolnych zębów oraz daleko
podniebienia miękkiego;
· kląskanie z przyssaniem języka do podniebienia;
· mlaskanie czubkiem języka;
· czubek języka dotyka kącików warg;
· czubek języka dotyka górnej i dolnej wargi;
· czubek języka dotyka górnych i dolnych zębów – liczenie zębów;
· wymiatanie językiem raz górnych, raz dolnych zębów (ruchy poziome) oraz
na okrągło – usta otwarte, potem zamknięte – tzw. czyszczenie, szorowanie
zębów;
· czubek języka wypycha policzki;
· czubek języka dotyka nosa i brody;
· przesuwanie drewnianego patyczka przy pomocy warg i języka;
· zaginanie czubka języka pod wargę górną, a następnie ten sam układ pod
wargę dolną – wpychanie go;
· najpierw czubek, a później cały język oblizuje usta dookoła, naprzemiennie,
· język zwinięty w kształcie rurki – dmuchanie powietrza;
Zagadki (odpowiedz i spróbuj narysować)
- Myszek
nie łowią,
Ptaszków nie jedzą
Te kotki szare,
Co na drzewach siedzą. …. (bazie)
- Już
ciepły wietrzyk
Z łąki powiewa,
Drobniutkie pąki
Rosną na drzewach.
Jaka to pora roku? (wiosna)
- Gdy
się schowa za chmury,
Świat się staje ponury.
A weselej na świecie,
Kiedy śmieje się z góry. (słońce)
Zagadki o zwierzętachhttp://dzieci.epapa.pl/zagadki/9/
Zagadki o zawodachhttp://rodzice.net/news/zagadki-dla-dzieci/zawody.php
https://www.youtube.com/watch?v=hjDKoBQYr7UZagadki o warzywach
http://zagadkidladzieci.net/zagadki/Zagadki+dla+dzieci+o+warzywach
Zagadki o owocachhttp://zagadkidladzieci.net/zagadki/Zagadki+dla+dzieci+o+owocach
Doskonalenie wymowy wyrazów- wiersze J. Brzechwyhttps://www.youtube.com/watch?v=g3UGMDi1ejI
https://www.youtube.com/watch?v=44dL91Z-v-I
https://www.youtube.com/watch?v=YkVWY4RjR84
Terapia ASD (autism spectrum disorder)
Zadania bez drukowania
Dzisiaj
kilka propozycji zabaw z małymi elementami kodowania, takich, które
można wykonać z dzieckiem w domu, bez drukowania i bez używania
komputera. Potrzebne nam będą przedmioty, które raczej znajdą się w
każdym domu, więc śmiało możecie te zadania wysłać rodzicom swoich
dzieci.
Co nam będzie potrzebne?Krzesła, kilka ulubionych maskotek, klocki, kartki, kredki i nożyczki…oraz chęć do zabawy.Zacznijmy od łatwiejszych aktywności…Połóż we właściwym miejscu…Przygotuj
krzesło i kilka zabawek (pluszak, klocki, piłka…). Ustaw krzesło i
poproś, żeby położyło dziecko zabawki zgodnie z podaną przez ciebie
instrukcją np.: Połóż misia na krześle,Połóż niebieski klocek pod krzesłem itd.Możecie
zabawę wzbogacić o wspólne ułożenie jakiejś niezwykłej opowieści
związanej z przedmiotami, które biorą udział w tej zabawie
-ZADANIE 1- OBRAZEK W ZAŁĄCZNIKU
Budujemy, budujemy…Do tej aktywności potrzebne nam będą klocki. Najlepiej sprawdzają się typu lego, ale jeśli macie inne, to też będzie ok. Do pierwszej aktywności z klockami potrzebujecie dwóch identycznych zestawów klocków, składających się z kilku klocków każdy. Jedna osoba tworzy budowlę, druga nie podgląda. Następnie osoba, która zbudowała coś z klocków, tłumaczy jak ma to zbudować druga osoba. Instrukcja musi być bardzo precyzyjna, żeby udało zbudować się identyczną konstrukcję
–ZADANIE 2 – OBRAZEK W ZAŁĄCZNIKU
Z krzesła na krzesło W tej aktywności dziecko „zaprogramuje” rodzica, albo rodzic „zaprogramuje” dziecko.Potrzebne będą krzesła (4-6), które ustawiamy tak jak na poniższym zdjęciu. Osoba, która zostanie zaprogramowana siada na jednym z krzeseł, a następnie wykonuje wszystkie podane przez drugą osobę komendy. Potem można zamienić się rolami.
–ZADANIE 3- OBRAZEK W ZAŁĄCZNIKU
Kolorowe kwadraty…kolorowe klockiDo tej zabawy potrzebujecie 16 karteczek (4 kolory po 4 kartki z każdego koloru) lub tyle samo klocków. Karteczki dają masę możliwości. Na poniższym zdjęciu opisałam dwie z nich, ale to tylko początek. Zauważcie, że regularnie ułożone kartki, tworzą coś na kształt maty do kodowania…a to nam otwiera wiele nowych możliwości…
– -ZADANIE 4 – OBRAZEK W ZAŁĄCZNIKU
Tworzymy wspólny kod…To już ostatnia propozycja na dzisiaj…tym razem przygotujcie kartki, nożyczki, kredki. Wytnijcie koła lub kwadraty i zaprojektujcie na nich dowolne symbole graficzne. Ustalcie co będą oznaczały, następnie stwórzcie kod pamiętając o tym, żeby zacząć go zielonym kołem a skończyć czerwonym.
Zadania bez drukowania
Dzisiaj
kilka propozycji zabaw z małymi elementami kodowania, takich, które
można wykonać z dzieckiem w domu, bez drukowania i bez używania
komputera. Potrzebne nam będą przedmioty, które raczej znajdą się w
każdym domu, więc śmiało możecie te zadania wysłać rodzicom swoich
dzieci.
Co nam będzie potrzebne?Krzesła, kilka ulubionych maskotek, klocki, kartki, kredki i nożyczki…oraz chęć do zabawy.Zacznijmy od łatwiejszych aktywności…Połóż we właściwym miejscu…Przygotuj
krzesło i kilka zabawek (pluszak, klocki, piłka…). Ustaw krzesło i
poproś, żeby położyło dziecko zabawki zgodnie z podaną przez ciebie
instrukcją np.: Połóż misia na krześle,Połóż niebieski klocek pod krzesłem itd.Możecie
zabawę wzbogacić o wspólne ułożenie jakiejś niezwykłej opowieści
związanej z przedmiotami, które biorą udział w tej zabawie
-ZADANIE 1- OBRAZEK W ZAŁĄCZNIKU
Budujemy, budujemy…Do tej aktywności potrzebne nam będą klocki. Najlepiej sprawdzają się typu lego, ale jeśli macie inne, to też będzie ok. Do pierwszej aktywności z klockami potrzebujecie dwóch identycznych zestawów klocków, składających się z kilku klocków każdy. Jedna osoba tworzy budowlę, druga nie podgląda. Następnie osoba, która zbudowała coś z klocków, tłumaczy jak ma to zbudować druga osoba. Instrukcja musi być bardzo precyzyjna, żeby udało zbudować się identyczną konstrukcję
–ZADANIE 2 – OBRAZEK W ZAŁĄCZNIKU
Z krzesła na krzesłoW tej aktywności dziecko „zaprogramuje” rodzica, albo rodzic „zaprogramuje” dziecko.Potrzebne będą krzesła (4-6), które ustawiamy tak jak na poniższym zdjęciu. Osoba, która zostanie zaprogramowana siada na jednym z krzeseł, a następnie wykonuje wszystkie podane przez drugą osobę komendy. Potem można zamienić się rolami.
–ZADANIE 3- OBRAZEK W ZAŁĄCZNIKU
Kolorowe kwadraty…kolorowe klockiDo
tej zabawy potrzebujecie 16 karteczek (4 kolory po 4 kartki z każdego
koloru) lub tyle samo klocków. Karteczki dają masę możliwości. Na
poniższym zdjęciu opisałam dwie z nich, ale to tylko początek.
Zauważcie, że regularnie ułożone kartki, tworzą coś na kształt maty do
kodowania…a to nam otwiera wiele nowych możliwości…
– -ZADANIE 4 – OBRAZEK W ZAŁĄCZNIKU
Tworzymy wspólny kod…To
już ostatnia propozycja na dzisiaj…tym razem przygotujcie kartki,
nożyczki, kredki. Wytnijcie koła lub kwadraty i zaprojektujcie na nich
dowolne symbole graficzne. Ustalcie co będą oznaczały, następnie stwórzcie kod pamiętając o tym, żeby zacząć go zielonym kołem a skończyć czerwonym.
Rodzinne zadania do wspólnego wykonania dla dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi Cześć 2
Rodzinne zadania do wspólnego wykonania dla dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi Cześć 1
Propozycje wspólnych działań rodziców z dziećmi o szczególnych potrzebach edukacyjnych na czas zawieszenia zajęć przedszkolnych.
Poniższy zestaw stanowi ogół działań mających na celu wspomaganie i korygowanie rozwoju dziecka. Poszczególne aktywności można swobodnie wybierać i modyfikować na poszczególne dni.
|
Ćwiczenia
ogólnej sprawności ruchowej i rozwijające zręczność:
ćwiczenia
równoważne (gra w klasy, stanie na jednej nodze, skoki na
trampolinie, jazda na rowerze, hulajnodze)
podskoki
gimnastyka
zabawy
dużą piłką, balonikami, kulkami gniecionymi z gazet
budowanie
konstrukcji z klocków
rzucanie
piłki w parach
rzucanie
do celu
zabawy
stolikowe, np. pchełki,
zabawy
manipulacyjne klockami, koralikami itp.
wdrażanie
do samodzielności podczas samoobsługi ( mycia, ubierania,
zapinania guzików, zamków błyskawicznych, itp.)
Ćwiczenia usprawniające staw nadgarstkowy i palce rąk: rysowanie na tablicy jedną ręką lub oburącz; zamalowywanie dużych płaszczyzn farbą lub oklejanie kartki plasteliną; lepienie w glinie, plastelinie lub masie solnej; bębnienie palcami, stukanie palcami po stole; pogrubianie i odwzorowywanie prostych kształtów, wprowadzanie prostych zabaw tematycznych np. zabawa w dom rozkładanie i składanie zabawek konstrukcyjnych, wskazywanie przedmiotów na planszy na podstawie słyszanej nazwy, składanie obrazków złożonych z kilku elementów, marsz palców po stole w określonym kierunku, przewlekanie nitek przez dziurki w tekturze; nawlekanie korali lub makaronu na sznurek; ugniatanie jedną ręką kul z gazet, bibuły; naśladowanie ruchów gry na pianinie; kalkowanie różnej wielkości wzorów o kształcie geometrycznym i literopodobnym; pisanie na klawiaturze komputera; wycinanie, wydzieranie z papieru; malowanie szlaczków grubym pędzlem na dużej powierzchni; stemplowanie pieczątkami gumowymi, drewnianymi lub wykonanymi z ziemniaka; malowanie palcami, pędzlem, watą, gąbką: linii pionowych, poziomych, falujących, łamanych, spiralnych, form kolistych, kwadratowych, trójkątnych; obrysowywanie kształtów i pisanie wyrazów bez odrywania ręki od papieru. Ćwiczenia płynnych ruchów pisarskich: łączenie kropek na papierze gładkim oraz w liniach i kratkach; pogrubianie słabo zaznaczonego konturu; uzupełnianie elementów obrazka według wzoru; obrysowywanie szablonów; obrysowywanie przez kalkę lub folię rysunków i liter; kreślenie szlaczków Ćwiczenia i zabawy zwalniające napięcie stawowo – mięśniowe: poruszanie rękami uniesionymi nad głową; zabawa w pranie i prasowanie; zabawa w rąbanie i piłowanie drzewa; naśladowanie lotu ptaka, dyrygenta, pływania, drzew na wietrze. |
|
Naśladownictwo
naśladowanie
mimiki
naśladowanie
ćwiczeń oddechowych
naśladowanie
ruchów z zakresu motoryki małej
naśladowanie
ruchów z zakresu motoryki dużej
naśladowanie
z użyciem przedmiotów |
|
Ćwiczenia
usprawniające ruchy rąk i koordynację wzrokowo-ruchową (
współpracę rękaoko):
rysowanie
linii poprzez łączenie punktów;
dorysowywanie
brakujących elementów;
rysowanie
pod dyktando;
rysowanie
linii wewnątrz labiryntów;
zamalowywanie
małych przestrzeni, np. figur na obrazku;
rysowanie
linii pionowych, poziomych, ukośnych, falistych, pętelkowych,
półkolistych, kolistych;
kreślenie
w powietrzu, na tackach z piaskiem i rysowanie różnymi
technikami graficznymi linii pionowych, poziomych, ukośnych,
łamanych, krzywych i figur geometrycznych.
|
| Rozwijanie percepcji wzrokowej poprzez kształtowanie umiejętności prawidłowego rozpoznawania i różnicowania bodźców wzrokowych: rozpoznawanie treści obrazków; różnicowanie kolorów; różnicowanie prostych figur geometrycznych; dobieranie jednakowych obrazków; spostrzeganie różnic; układanie prostych puzzli; wyszukiwanie braków na obrazku; układanie obrazków wg wzoru; skazywanie i rozróżnianie osób z najbliższego otoczenia, przyglądanie się przedmiotom znajdującym się w pobliżu dziecka, wyciąganie ręki po wskazany przedmiot, trzymanie i przekładanie z ręki do ręki wybranego przedmiotu, branie i odkładanie wskazanego przedmiotu w określone miejsce, wskazywanie przedmiotów znanych dziecku (zabawek, przedmiotów codziennego użytku), wskazywanie przedmiotów na obrazkach, napełnianie pudełka klockami (wkładanie do wyznaczonego miejsca), układanie klocków w jednej linii (tworzenie prostych układów rytmicznych), piętrzenie i segregowanie klocków i zabawek, dobieranie takich samych przedmiotów (np. dwie lalki, dwa misie), dopasowywanie obrazków do przedmiotów i odwrotnie, zgadywanie czego brakuje (spośród dwóch, trzech przedmiotów jest chowany jeden z nich, a dziecko odgaduje, którego przedmiotu brakuje), pogrubianie i odwzorowywanie prostych kształtów, wprowadzanie prostych zabaw tematycznych np. zabawa w dom rozkładanie i składanie zabawek konstrukcyjnych, wskazywanie przedmiotów na planszy na podstawie słyszanej nazwy, składanie obrazków złożonych z kilku elementów. |
| Rozwijanie percepcji słuchowej poprzez kształtowanie umiejętności prawidłowego rozpoznawania i naśladowania dźwięków: wysłuchiwanie i rozpoznawanie odgłosów otoczenia i odgłosów przyrody; naśladowanie odgłosów otoczenia i odgłosów przyrody; odtwarzanie przez dziecko rytmu (klaskanie, wystukiwanie); dobieranie w pary wyrazów tworzących rymy; |
|
Rozwijanie
procesów myślenia
układanie
prostych historyjek obrazkowych i opowiadanie ich;
dobieranie
przedmiotów w pary;
Usprawnianie zdolności zapamiętywania: uczenie się wierszyków, piosenek, pór roku, dni tygodnia; układanie prostych wzorów z pamięci; Ćwiczenia na koncentrację uwagi: wykorzystywanie zabaw wymagających skupienia uwagi np. : budowle wg wzoru, rozwiązywanie rebusów, krzyżówek rozpoznawanie kształtów przez dotyk z wyłączaniem wzroku, rysowanie tego przedmiotu z pamięci zabawy z użyciem gier planszowych nauka wierszyków i piosenek dbałość o kończenie rozpoczętego zadania |
| Działania wpływające na rozwój emocjonalny dziecka i kontakty społeczne życzliwy, przyjazny stosunek do dziecka chwalenie dziecka za wykonywane prace, polecenia, współdziałanie sprawianie dziecku przyjemności rozpoznawanie potrzeb dziecka i ich zaspokajanie właściwe reagowanie na złość, smutek i inne negatywne emocje ustalenie i egzekwowanie (przyjazne) norm i zasad społecznych |
| Wyczuwanie własnego ciała dotykanie i masowanie połączone z nazywaniem brzucha, pleców i pośladków wyczuwanie rąk, nóg i ramion: dotykanie stopą i dłonią podłogi (podnoszenie, poruszanie, zginanie, przyciąganie – jednostronne i naprzemienne – rąk i nóg) dotykanie twarzy swojej i terapeuty, uklepywanie, masowanie części twarzy, dotykanie twarzy twarzą |
| Stymulacja układu przedsionkowego wahadłowe ruchy głową odwracanie głowy w lewo, w prawo, w górę, w dół spoglądanie daleko za siebie przez lewe i prawe ramię toczenie się po materacu w różnych kierunkach kołysanie się do przodu, do tyłu, na boki, w siadzie z prostymi nogami i podparciem na rękach kołysanie się do przodu i na boki w leżeniu na plecach, nogi zgięte skrzyżowane, przyciągnięte do klatki piersiowej, ręce oplatają kolana |
| Ćwiczenia ruchów naprzemiennych dotykanie na zmianę prawą ręką lewego kolana i lewą ręką prawego kolana dotykanie prawym łokciem lewego kolana i lewą dłonią prawej pięty chwytanie prawą dłonią lewej pięty i lewą dłonią prawej pięty klepnięcia prawą ręką w lewy pośladek i lewą ręką w prawy pośladek wyciąganie na przemian na boki prawej ręki z lewą nogą i lewej ręki z prawą nogą czołganie się po podłodze w przód i w tył chodzenie stopa za stopą (palce, piety) w przód i w tył, wzdłuż liny lub po niej toczenie się po podłodze w różnych kierunkach |
| Rozwijanie ogólnej koordynacji ruchowej wymachy dłońmi: w górę, w dół, w lewo, w prawo zaciskanie pięści, zamykanie i otwieranie, stukanie o siebie pięściami, stukanie pięściami o różne części ciała krążenie dłońmi: ręce wyciągnięte do przodu, w bok, w górę, dłonie stykające się zataczanie dużych i małych okręgów |
|
Współdziałanie
poprzez ruch z drugą osobą
toczenie
po materacu, lub dywanie
masaż
dłoni, stóp, karku poprzez ugniatanie, oklepywanie i opukiwanie
wolne,
rytmiczne kołysanie się i huśtanie
wspólne
obracanie się z dzieckiem trzymanym pod pachami w różnym
tempie, ze zmianą kierunku
szybkie
toczenie po materacu lub dywanie
|
|
Ćwiczenia
języka:
wysuwanie
języka do przodu;
wysuwanie
i chowanie języka;
wypychanie
językiem policzków;
oblizywanie
czubkiem języka szeroko otwartych ust;
unoszenie
języka za górna wargę;
cofanie
języka za wałek dziąsłowy;
kierowanie
języka w kąciki ust;
kierowanie
czubka języka za górne zęby(do górnego dziąsła);
leciutkie
dotykanie języka pałeczką, patyczkiem, łyżeczką;
dotykanie
końcem języka na zmianę górnych i dolnych zębów;
oblizywanie
zewnętrznej powierzchni górnych i dolnych zębów;
zwijanie
języka w rulonik;
robienie
łyżeczki z języka;
naśladowanie
króliczka;
oblizywanie
ust językiem;
„liczenie”
zębów czubkiem języka;
„malowanie”
podniebienia językiem;
kląskanie;
Ćwiczenia warg: ściąganie ust w dzióbek; rozchylanie ust (szeroki uśmiech); lekkie drapanie górnymi zębami dolnej wargi; lekkie drapanie dolnymi zębami górnej wargi; próby gwizdania; przesuwanie na boki zamkniętych warg; tzw. rybi pyszczek: wciąganie policzków aż do cmokania; zakładanie wargi dolnej na górną i odwrotnie; zaciskanie i otwieranie warg przy zaciśniętych zębach; nadymanie policzków i wypuszczanie powietrza z ust; warczenie motoru; cmokanie; utrzymanie między ustami ołówka, rurki lub patyczka; złączenie warg płasko; złączone płasko wargi w kształt uśmiechu i smutku na zmianę Ćwiczenia aparatu fonacyjnego: chuchanie na „zmarznięte” ręce; odtajanie zamarzniętej szyby (długie chuchanie) lub na lustro; zabawa w lokomotywę puszczającą parę (ciągła wymowa fffff); wypuszczanie powietrza z balonika (długie sssss); mówienie głośno i szeptem samogłosek e, o; przesuwanie skrawków bibułki przez plastikową rurkę |
| Oddychanie fizjologiczne przetaczanie powietrza w zamkniętych ustach; wąchanie kwiatków (powolny wdech nosem i powolny wydech ustami); nadymanie policzków i energiczne wypuszczanie powietrza z buzi; dmuchanie na piłeczkę pingpongową lub wiatraczek; chuchanie; wdech z unoszeniem ramion do góry, wydech z opadaniem ramion; dmuchanie na kartkę papieru, by była odchylona lub na watę na nitce; mlaskanie |